ترنّم خاموشی

1.هوا سرد است و برفی. امروز صبح کمی آفتاب زد. پارسال، در همین حوالی، بارانی بود هوا. باران. که تو دوست داری.. برف، که او دوست دارد.2.چقدر دلم می خواست که برای تولّدت چیز خوشحال تری برایت می فرستادم؛ چیزی بهتری می گفتم؛ چیز مناسب تری می نوشتم. امّا مغز من یخ زده است. فکر هایم خاموش شده اند. امیدوارم مرا ببخشی.3."دل می دهد بشارتماز بازگشتتو ز روزهای خالی از این اضطراب ها..و آن روز دور نیستکه فانوس می شونددر کوچه های آمدنت، آفتاب ها..."تولد خالیست. و تو هم اینو بیشتر از من میدونی.امسال باران کم بود. خشک شدم. و میل عجیبی به ادامه حیات در عین این خشک شدگی.در گستره ی حقیقتا ناپاک این جهان....که نفسم رو میگیره...برام دعا کن که تمرکز کنم و کتاب بخونم. همین.---------باران .. . . .............. ترنّم خاموشی...ادامه مطلب

دیروز سر ِ امتحان ماشین 1، مدام آهنگ های زِدبازی در ذهنم ریپِلی می شدند. لعنتی مدام تکرار می شد. نمی دانم این چند وقت اخیر، آهنگ های سخیفش را گوش می دهم و به یادت می افتم؛ یا چون به یادت می افتم، گوش می دهم.هوا سرد است. سرد. در بیرون نه چندان؛ در خانه بیشتر. در درون خودم بیشتر. در مغز استخوان بیشتر. در ریه هایم بیشتر؛ برای همین توفیری نمی کند چند لایه لباس بپوشم؛ شاید هم توفیر کند. شا ترنّم خاموشی...ادامه مطلب

  دلم مي خواهد زمان بايستد. تا خودم را كمي جمع و جور كنم. دلم مي خواهد باران به درون مغزم نفوذ كند، تا افكارم را بشويد. مي خواهم اين بار كه همديگر را ديديم، بي توجّه به اطراف، به جاي يك دست دادن احمقانه ي مجسّمه وار، محكم بغلت كنم، آنقدر كه حسّ خفگي داشته باشي. دلم مي خواهد با صداي بلند جيغ بزني و هيّجان وارانه، برايم تعريف كني. از در و ديوار، از چيزاهاي احمقانه ي روزمره.. طوري با آب و تاب، كه انگار فيلم جنايي هيّجان انگيزيست.دلم مي خواهد روي نيمكتي بنشينيم و تو شروع كني به سيگار كشيدن ، بعد من سيگار را بگيرم و پرت كنم و يك سيلي بخوابانم توي صورتت، بعد تو فح ترنّم خاموشی...ادامه مطلب

  مي خواهم بگويم كه باران باريد امروز. پنج شنبه ۱۲ ام بهمن. مي خواهم بگويم تا بداني كه خدا چقدر باهات حال مي كند. مي خواهم بگويم تا بداني چقدر خوب است كه هستي، هر چند كم رنگ، هر چند بدون خنده، هر چند خاموش. امّا ما كه هستيم كه ديگران را قضاوت كنيم؛ وقتي كه خود از قضاوت شدن گريزانيم... مي خواهم بگويم همين كه هستي، براي من كافيست. چيز زيادي نمي خواهم. عادت كرده ام كه چيز زيادي نخواهم. مي خواهم بگويم كه ممنونم، به خاطر هر آن چه به من آموختي و هر آن چه به من نشان دادي. و ممنونم به خاطر هر سياه چاله اي كه با هم در آن شريك ايم. مي خواهم بگوييم كه هستم. هستم، هر چند خست ترنّم خاموشی...ادامه مطلب

  " فكر مي كنم، انگار بايد جان همه مان دربيايد تا آدم شويم. نمي توانيم درست و درمون -طوري كه نه دل كسي بلرزد، نه سر ديگري زخم بردارد- رفتار كنيم، گفتار كنيم. انگاري ناف همه مان را با لجاج و عناد بريده اند. شايد بقيه به من دخلي نداشته باشند -كه دارند؛ امّا خودم كه به خودم دخل دارم. نه كه فكر كني مي گويم بر بقيه حَرَجي نيست، نه! منظورم اين است كه من، من نوعي و غير، وقتي تكليفم با خودم روشن نيست، با خود ِ خودم؛ وقتي به خودم نمي توانم حالي كنم كه راست برو، صاف بايست، كج بنشين، ... فاتحه ي ديگران را بايست بخوانم." ترنّم خاموشی...ادامه مطلب

دیروز سر ِ امتحان ماشین 1، مدام آهنگ های زِدبازی در ذهنم ریپِلی می شدند. لعنتی مدام تکرار می شد. نمی دانم این چند وقت اخیر، آهنگ های سخیفش را گوش می دهم و به یادت می افتم؛ یا چون به یادت می افتم، گوش می دهم.هوا سرد است. سرد. در بیرون نه چندان؛ در خانه بیشتر. در درون خودم بیشتر. در مغز استخوان بیشتر. در ریه هایم بیشتر؛ برای همین توفیری نمی کند چند لایه لباس بپوشم؛ شاید هم توفیر کند. شاید هم..".. شدیم دو نفر که توی خواب ِ همن غریبه ن..."قرار بود برای من هم سفر بریدن باشد. نشد. من از لهستان هم برگردم، لهستان هیچ وقت از من بر نمیگردد. به پاس ِ زندگی ای که آنجا کردم. و ترنّم خاموشی...ادامه مطلب

Can we pretend that airplanes in the night sky"?Are like shooting starsI could really use a wish right now"...Wish right now, wish right now........هواپیما ها دیگر هواپیما نیستند... بیان خیلی چیزان.......... ترنّم خاموشی...ادامه مطلب

  On est bien peu de choseEt mon amie la roseMe l'a dit ce matinÀ l'aurore je suis néeBaptisée de roséeJe me suis épanouieHeureuse et amoureuseAux rayons du soleilMe suis fermée la nuitMe suis réveillée vieille Pourtant j'étais très belleOui j'étais la plus belleDes fleurs de ton jardin On est bien peu de choseEt mon amie la roseMe l'a dit ce matinVois le Dieu qui m'a faiteMe fait courber la têteEt je sens que je tombeEt je sens que je tombeMon coeur est presque nuJ'ai le pied dans la tombeDéjà je ne suis plus Tu m'admirais hierEt je serai poussièrePour toujours demain On est bien peu de choseEt mon amie la roseEst morte ce matinLa lune cette nuitA veillé mon amieMoi en rêve j'ai vuÉblouissante et nueSon âme qui dansaitBien au-delà des nuesEt qui me souriait Croit celui qui peut croireMoi j'ai besoin d'espoirSinon je ne suis rienOu bien si peu de choseC'est mon amie la roseQui l'a dit hier matin... ترنّم خاموشی...ادامه مطلب